Angst is al jarenlang een medereiziger in mijn projecten.
Angst om deadlines te missen.
Angst dat samenwerkingspartners zouden afhaken
Angst om fouten te maken, vooral als het over geld ging.
Angst dat fondsen niet doorkwamen, het project stilviel of dat ik mensen moest ontslaan.
Angst om de lead te nemen.
Angst om mij uit te spreken als het echt nodig was.
Angst om te vertellen dat het weer niet gelukt was.
Angst om door de mand te vallen.
De lijst is eindeloos.
Ik dacht dat ik de enige was.
Dus ik hield het stil.
Het vertellen over mijn angst voelde als het begin van het einde.
Als staan op de rand van de afgrond.
Want stel je voor dat iemand zou zien hoeveel angst er in mijn lijf zat, dan kon ik het wel vergeten als projectmanager.
We zijn met velen…
Tot ik als coach steeds vaker projectmanagers tegenover me kreeg…
En merkte: ‘We zijn met velen’.
Zoveel projectmanagers die zich groot houden.
Die hun angst overschreeuwen met knetterhard werken.
Die zich ‘s nachts in bed afvragen of ze nog wel kunnen slapen.
Die controle proberen te houden met een uitputtingsslag als gevolg.
Been there, done that. 😊
Maar wat nou als we die angst en onveiligheid als een normaal onderdeel van ons vak gaan zien?
Wat als we het gesprek openen over wat er écht speelt achter ons professionele masker?
Onderzoeken wat helpend is om met die onveiligheid om te gaan.
Onveiligheid in jouzelf, maar ook de onveiligheid die je tegenkomt in interactie met anderen.
Zou dat jou en je project verder helpen?
Ik wil het graag van je weten. Laat je het me weten in een berichtje?
Meer lezen?
Wil je meer van dit soort artikelen lezen? Onder blog staan al mijn artikelen. Of je kan je gegevens hieronder achterlaten, dan stuur ik je eens per 2 tot 4 weken een update met daarin mijn nieuwste blogartikelen. Voel je vrij om mijn updates eens uit te proberen (je hebt je namelijk zo weer afgemeld).
Recente reacties