Het klinkt zo aantrekkelijk: meer balans, minder rennen en meer ruimte voor jezelf. Maar dan is het zover. Je hebt een vrije ochtend of een rustige vrijdagmiddag. En wat gebeurt er? Onrust en schuldgevoel houden je bezig.
Ik herkende dit zelf toen ik besloot minder te werken. Mijn hoofd vond het een goed idee. Maar mijn lijf protesteerde. Alsof ik ineens niet meer meetelde. Alsof ik van minder waarde was.
Dat is niet zo vreemd. Veel projectmanagers die ik begeleid, zijn gewend om te dóen. Ze regelen en ze zorgen. En ontlenen daar letterlijk hun bestaansrecht aan. Zodra ze willen leren om te zijn in plaats van te doen, komt er weerstand. Want nietsdoen roept iets op: schuldgevoel, angst om te falen of het gevoel waardeloos te zijn.
Nieuw gedrag dat je eigenlijk dient, voelt dan niet als bevrijding, maar als verraad. Aan je opdrachtgever, je projectteam of je ouders. Of simpelweg aan je eigen beeld van succes, waar hard werken altijd bij hoort. Dat is jouw onderstroom.
Precies dat maakt het zo lastig om het te veranderen en vol te houden.
Beter voor jezelf zorgen vraagt daarom niet om nieuwe regels of werkwijzen. Het vraagt dat je duikt in je eigen onderstroom. Dat je onderzoekt waarom ontspannen zo onveilig voelt. En dat je stap voor stap leert die patronen te doorbreken.
Het is geen quick win, maar een proces. Een bevrijdende reis waarin je ontdekt en gaat voelen en ervaren dat nietsdoen een sleutel is tot meer energie en impact.
Worstel jij als projectmanager met dit thema? Weet dan: je bent van harte welkom.
Meer lezen?
Wil je meer van dit soort artikelen lezen? Onder blog staan al mijn artikelen. Of je kan je gegevens hieronder achterlaten, dan stuur ik je eens per 2 tot 4 weken een update met daarin mijn nieuwste blogartikelen. Voel je vrij om mijn updates eens uit te proberen (je hebt je namelijk zo weer afgemeld).
Recente reacties