Ze ging los. Het was allemaal niks. Het ging niet snel genoeg. Ik lag even plat op de grond. Niet letterlijk, maar zo voelde het wel.
Als projectmanager kreeg ik het volle vuur. Mijn systeem ging in een freeze. Geen woord kwam er nog uit. Even stond alles stil.
Ergens wist ik mijzelf te herpakken. Ik veerde terug.
Ik kon erbij blijven in die kritiek die over me uitgestort werd. Niet makkelijk. Twee voeten op de grond. Doorademen. Alles moest uit de kast. Het kostte me kruim.
Achteraf voelde het niet goed. Ik had er last van. Ik voelde me niet veilig. Niet klaar voor een volgend overleg.
En dus zocht ik contact
Ik vertelde wat de aanval met me deed. Wat ik voelde. Wat het met míj deed als mens. Ze opende zich. Een ander verhaal ontvouwde zich. Ze voelde zich juist onveilig. In de groep. In dit soort overleggen. Het lag niet aan mij. Al had ik er wel degelijk last van. En zo kwamen we ergens.
In projectteams wordt veel gezegd. En soms nog meer gezwegen. Maar onveiligheid laat zich altijd zien. Je voelt het in jouzelf. Je ziet het bij een ander. Of ervaart het aan de energie van het overleg.
Daarom een vraag aan jou:
Voel jij je wel eens onveilig in een overleg? En wat doe je dan?
Meer lezen?
Wil je meer van dit soort artikelen lezen? Onder blog staan al mijn artikelen. Of je kan je gegevens hieronder achterlaten, dan stuur ik je eens per 2 tot 4 weken een update met daarin mijn nieuwste blogartikelen. Voel je vrij om mijn updates eens uit te proberen (je hebt je namelijk zo weer afgemeld).
Recente reacties