Je onderbuikgevoel

Dat ene appje en het onderbuikgevoel dat gelijk had 

Eén zinnetje in de app. Ogenschijnlijk onschuldig.
Maar mijn maag kromp in elkaar.

Ik voelde weerstand om te reageren. Dus parkeerde ik het bericht.
Toch bleef het zeuren. Een onderbuikgevoel dat ik maar niet kon plaatsen.

Later die middag vroeg een collega me iets uit te zoeken.
Een routineklusje, dacht ik.
Toch besloot ik het voor de zekerheid te checken met onze juristen.
Toen werd het opeens ijskoud in de kamer.

Er zat een megarisico verstopt in het project.
Iets kleins, waar we met z’n allen blind voor waren geweest.
Het leek onschuldig, maar het had een bom kunnen zijn onder het hele project.
Mijn hartslag versnelde. Dít was waarom dat appje me ongemakkelijk maakte.

Een signaal

Mijn lijf had allang door wat mijn hoofd nog niet wist.
Een signaal. Een rood lampje dat zei: hier moet je op letten.

Degene van wie het appje kwam, had exact hetzelfde gevoel gehad.
Achteraf schaamde ik me dat ik mijn intuïtie genegeerd had.

En tegelijkertijd voelde ik enorme dankbaarheid dat we er op tijd bij waren.
We zoomden uit, bekeken het geheel opnieuw en vonden samen een oplossing.

De les?

Juist in complexe projecten, waarin de onderstroom altijd aanwezig is, is je gevoel je betrouwbaarste kompas.
Niet vaag, maar juist loepzuiver.

Je lichaam weet soms eerder dan je hoofd dat er iets niet klopt.
Luister je ernaar, dan kun je ongelukken voorkomen.
Negeer je het, dan loop je het risico dat je te laat bent.

Durf jij te luisteren naar dat ongemakkelijke gevoel?

Meer lezen?

Wil je meer van dit soort artikelen lezen? Onder blog staan al mijn artikelen. Of je kan je gegevens hieronder achterlaten, dan stuur ik je eens per 2 tot 4 weken een update met daarin mijn nieuwste blogartikelen. Voel je vrij om mijn updates eens uit te proberen (je hebt je namelijk zo weer afgemeld).