Over mijn reis van projectmanager naar consultant en coach

Mijn naam is Mariëlle van Dooren. Ik noem mijzelf een professioneel struikelaar. Op een of andere manier weet ik namelijk altijd te struikelen. Dat had ik vroeger al als kind. Ik viel overal overheen. Stootte mijn tenen. Of botste ergens tegenaan. Nu heb ik lange tijd gedacht dat dat struikelen een fysieke onhandigheid van me is. Dat is helaas niet waar. Dat botsen en struikelen gebeurt namelijk ook in mijn projecten.

Ik voelde me hierdoor vaak gefrustreerd en moedeloos en ging bij ervaren projectmanagers, coaches en trainers te raden om te ontdekken welke vaardigheden ik nodig had om die projecten te redden. Zo heb ik diverse coaches gehad, een NLP-opleiding gevolgd, ben DISC-trainer en heb ik me verdiept in systemisch werk. Dit hielp mij bij iedere struikeling om weer op te staan en door te gaan.

Door die struikelingen en mijn reflectie daarop, snapte ik waarom projecten soms zo veel moeite kosten en dat veel van de oorzaken in de onderstroom zitten. Ik heb met die inzichten de P8® Projectaanpak ontwikkeld en het boek Projectmanagers Geheimen geschreven. Ik was in die periode nog getrouwd en werkte onder de naam Mariëlle de Groot. Ondanks dat de klanten waar ik mee werkte enthousiast waren over mijn verhalen, misten mijn ideeën nog diepgang. Ik had iets waardevols aangeraakt, maar was zelf nog niet in staat om projectmanagers echt te helpen met dit onderwerp.

Ik zat zelf namelijk nog gevangen in een patroon uit de onderstroom zoals blijkt uit onderstaande verhaal:

Ik heb een aantal jaren gewerkt aan een sociale onderneming. Na een moeizame aanloopperiode opende het restaurant een week voordat corona uitbrak. Alle buffers waren verbruikt op dat moment. Ieder weldenkend mens zou zeggen: stop er mee. Dat is niet wat ik deed. Ik heb twee jaar gewerkt aan een organisatie die niet levensvatbaar was. Ik heb die jaren mijn kinderen weinig gezien. En als ik er was, dan was ik de gestresste moeder. Het klopte niet, maar het kwam niet eens in mij op dat ik de keuze had om te stoppen. Ik had het gevoel dat ik de oorzaak was van deze ellende. Dat moest ik rechtzetten. En ik wilde maar wat graag dat mijn ouders zouden zien hoe succesvol ik was. Hierdoor voelde ik me gevangen in dit bedrijf en dacht ik dat ik geen keuze had. Rationeel wist ik prima dat stoppen het beste was. Emotioneel voegde ik me naar de situatie en ging ik maar door ten koste van mijn gezin.

Ik had last van mijzelf en ben toen mijzelf, mijn kindertijd en de interactie met mijn omgeving gaan onderzoeken. Ik ging een heftig transformatieproces door, waarin ik steeds helderder ging zien en voelen hoe de onderstroom van mijzelf en die van projecten er uit ziet. De P8® Projectaanpak ontwikkelde zich door en de Cirkel van energetisch projectmanagement werd geboren. Mijn privé-situatie veranderde door een scheiding en ik doopte mijn bedrijf om tot De maatschappelijke projectmanager.

In deze stormachtige periode maakte ik kennis met mijn roeping: ik ben een zeevrouw die je door woeste wateren leidt op weg naar avontuur. Dat is wat je kan verwachten als je met mij  werkt: het is geen rustig proces. Er worden zaken aangeraakt en we gaan de diepte in. We zoeken die onderstroom op, omdat daar de grootste potentie zit om iets te veranderen. We gaan samen op avontuur, ik sta tijdens deze reis naast je en ik zorg dat je weer veilig thuis komt.

Welkom aan boord!