Meer dan voldoende actie
Ik heb een businesscoach in de arm genomen die vrijheid hoog in het vaandel had staan. Ik heb NLP-opleidingen gevolgd en ben DISC-trainer geworden. Ik heb heel veel blogs geschreven, de P8® Projectaanpak ontwikkeld, eindeloos veel video’s gemaakt, een boek geschreven en op diverse podia mijn persoonlijke verhaal verteld. Voor menig ondernemer meer dan voldoende actie om een mooie klantenkring op te bouwen. Helaas liep het bij mij net iets anders.
Stug doorgaan
Met wilskracht en stug doorgaan ben ik ver gekomen in het leven, dus hup, ik gooide mijn verhaal nog een keer over een andere boeg. Ik keek opnieuw naar mijn manier van marketing. Ik leerde schrijven op een manier die projectleiders helderheid gaf over waar ze mee te maken hadden in hun project. Met resultaat. Ik heb vele gesprekken met hen gevoerd. Ja, ze lazen mijn verhalen. Ja, ze herkenden het helemaal: “Het is net alsof je over mij schrijft en of je in mijn hoofd kan kijken”. En ja, die verhalen hielpen hen verder en zetten sommigen zelfs aan om het anders te gaan doen. Maar de stap om met mij aan de slag te gaan, die namen slechts enkelen. Tot mijn grote frustratie: hoe leuk het ook was, ik moest ook nog ergens van kunnen leven.
Ik had nog meer te leren…
Blijkbaar had ik zelf nog iets te leren. Het innerlijk en systemisch werken kwam op mijn pad en ik ging daar op zoek naar antwoorden. Vele lagen in mij werden één voor één afgepeld: wilskracht, over je eigen grenzen heen gaan, niet van jezelf houden, gezien willen worden en je eigen waarheid niet durven spreken. Hoe pijnlijk ook. Het kwam allemaal voorbij. En met iedere stap ging er weer een baksteen uit mijn rugzak en voelde ik me een stuk lichter. Vol enthousiasme heb ik daarna de P8® Projectaanpak doorontwikkeld en mijn boek herschreven, een luisterboek gemaakt en de online P8® Project Test gemaakt. Het aantal reacties: nul komma nul. Best pijnlijk. Blijkbaar had ik nog meer te leren.
Vertrouwen
Voor de kerst ging ik aan de slag met een plan voor 2022. Maar het klopte niet. Ik voelde niet het vertrouwen dat dit was wat er moest gebeuren. Dat was het moment dat ik mijzelf en daarna mijn bedrijf pas echt kon aankijken. Vanaf het moment dat ik mezelf dat toestond, kwam er frustratie boven. Er kwamen golven van verdriet voorbij. Waarom lukte dit me niet? Wat ben ik eigenlijk waard als ik dit niet eens voor elkaar krijg? Wat heb ik nu bij te dragen in deze wereld. Dagen heb ik mijzelf echt heel slecht gevoeld. Kon ik alleen maar apathisch voor me uitstaren of hard huilen. Een hele intense periode.
Accepteren
Ik kwam er ook achter hoe helend het is, als je volledig accepteert dat je vast zit en gewoon toegeeft dat je het even niet meer weet. En op zo’n moment komt de hulp blijkbaar vanzelf naar je toe. Linda Brandwijk, BG5 coach, kwam namelijk op mijn pad. Met haar grondige kennis van Human Design en haar intuïtieve manier van werken, wist ze me, zonder dat ze me kende, precies te duiden hoe ik als mens in elkaar zit. De kwartjes vielen een voor een.
Professioneel struikelaar
Ze liet me zien dat ik de lessen in het leven leer door te struikelen en dat de voortdurende twijfel en angst die ik altijd ervaar, me helpt om op zoek te gaan naar nieuwe inzichten. Hierdoor begrijp ik wat er misgaat als ik struikel en kan ik corrigeren. Zo lukte het me in het verleden om telkens weer resultaten te boeken in projecten. Door met de wereld die inzichten en lessen uit mijn struikelingen te delen, kan ik anderen verder helpen. Een professioneel struikelaar, dat ben ik dus.
Projectleiderschap
Ook wist ze mijn haat-liefdeverhouding met het projectleiderschap te duiden. Ik houd van dit vak, maar ik vind het ook vaak zwaar. Dat komt omdat ik feilloos alle angsten, emoties en onveilige dynamieken die er spelen op de werkvloer oppik. Dat is enerzijds handig, ik voel precies aan waar we in projecten stroom tegen hebben en kan anderen helpen om zich, ondanks dit soort ingewikkelde contexten, stevig te voelen staan. Alleen heb ik er zelf vaak veel last van als ik al die gevoelens die onderwater spelen oppik. Ik heb dan ruimte nodig om weer bij mijzelf te komen. En dit was nog maar zo’n 25 % van wat ik uit die sessies met Linda haalde.
Dezelfde missie, maar op een andere manier
Het licht ging aan en ter plekke nam ik de beslissing om het anders te gaan doen. Ik werk nu weer als projectleider aan maatschappelijke projecten. Dat doe ik 3,5 dag per week. De rest van de week doe ik het rustiger aan en besteed ik aan het delen van de lessen die ik leer uit mijn struikelingen. Dit doe ik door het schrijven van blogs, boeken en het geven van lezingen en workshops. Kortom: dezelfde missie, maar op een andere manier vormgegeven. En op een manier die helemaal bij mij past.
Mijn projecten omarmen
Nu ik weet ik één ding zeker: als professioneel struikelaar bots ik binnenkort vast weer ergens tegenaan of loop ik weer eens vast. Ik weet nu dat dat gewoon bij mij hoort. Hierdoor kan ik het gedoe in mijn projecten omarmen en er helemaal voor gaan. En daarbij beloof ik jullie één ding: elke keer als ik weer gestruikeld ben, met mijn neus in het zand lig en het me na enige moeite weer is gelukt om op te staan, ga ik de lessen die ik hieruit heb geleerd openlijk met je delen. Dat in de hoop dat jij die struikeling dan niet meer hoeft te maken!
Meer lezen?
Wil je meer van dit soort artikelen lezen? Onder blog staan al mijn artikelen. Of je kan je gegevens hieronder achterlaten, dan stuur ik je eens per 2 tot 4 weken een update met daarin mijn nieuwste blogartikelen. Voel je vrij om mijn updates eens uit te proberen (je hebt je namelijk zo weer afgemeld).
Recente reacties