Waarom je als projectmanager geen rust pakt, terwijl je het juist zo hard nodig hebt

’s Morgens sta je op met een zwaar gevoel. Pfff, je hebt nergens zin in. En je start pas op na je derde kop koffie. Je weet ook wel dat je eigenlijk even bij moet tanken. Dat het tijd is om rust te pakken. En toch ga je weer door.

Intern conflict

Als je dit herkent, weet dan dat dat komt omdat er een intern conflict in je huist. Zodra jij aan ‘even bijkomen’ denkt, roept je verantwoordelijkheidsgevoel je tot de orde. En vervolgens ga je gewoon weer in hetzelfde tempo door.

Je rustmomenten waarin je oplaadt, zijn net zo belangrijk als de uren waarin je productief bent. Dat weten we wel. En toch slaan we die vaak over. Dan schieten die pauzes er gewoon nog steeds bij in. Sla je die wandeling over om nog even iets af te kunnen maken. En dan ga je in de avonduren nog even door.

Automatische piloot

De belangrijkste oorzaak is dat je je verantwoordelijk voelt voor je project. En die ‘verantwoordelijkheid’ strijdt met ‘zorgen voor jezelf’ om prioriteit. Dat noemen we een intern conflict. En als er sprake is van een intern conflict, dan schakelt je systeem over op de automatische piloot. Dan ga je door met wat je altijd deed: namelijk je werk voor je project afmaken. Hierdoor schuift jouw rust weer op de lange baan. Dat maakt dat je wel weet dat het anders zou moeten, maar dat het lastig is om het te veranderen.

Aanpakken

Als projectcoach kan ik je daarbij helpen. In een vrijblijvend adviesgesprek leg ik je uit hoe ik het interne conflict kan aanpakken zodat er verandering komt. En hoe ik je kan helpen om gewoontes te ontwikkelen, zodat je blijvend beter voor jezelf zorgt. Ik denk graag met je mee.

Meer lezen?

Wil je meer van dit soort artikelen lezen? Onder blog staan al mijn artikelen. Of je kan je gegevens hieronder achterlaten, dan stuur ik je eens per 2 tot 4 weken een update met daarin mijn nieuwste blogartikelen. Voel je vrij om mijn updates eens uit te proberen (je hebt je namelijk zo weer afgemeld).