Genieten van je rol als projectmanager.
Dat gevoel ken je.
Dat gevoel heb je best vaak.
Maar eerlijk is eerlijk: die andere kant is er ook.
De ballast op je nek als een project niet loopt.
De haast in je lijf als de deadlines je achtervolgen.
De onzekerheid die je voelt als je projectvoorstel is afgekeurd.
Op zo’n moment hang je je vak als projectmanager liever aan de wilgen.
Geef mijn portie maar aan fikkie.
Haat-liefde
Weet dan dat als jij zo’n haat-liefdeverhouding hebt met je project, dat een ander vak zoeken niet de oplossing is. Deze haat-liefde verhouding met je project heeft niks met de aard van het vak van projectmanager te maken, maar veroorzaak je zelf.
Je houdt waarschijnlijk te weinig rekening met de waarden die voor jou belangrijk zijn in je werk. Dat maakt dat de liefde voor je vak met regelmaat verandert in minder fijne gevoelens.
Waarden zijn principes die tot in je wezen het belangrijkste voor je zijn en die voor je gelden in iedere context. Denk dan aan woorden als veiligheid, avontuur, harmonie, betrokkenheid, schoonheid of deskundigheid.
Leven volgens je waarde
Als je leeft en werkt volgens je waarden voel je je energiek en levendig.
Omgekeerd: als je niet kan leven en werken volgens je eigen waarden, gaat niks vanzelf, voelt het als ploeteren en is de kans groot dat je weg wilt uit de situatie waar je in zit.
Mijn belangrijkste waarden zijn ‘groeien’ en ‘vrijheid’. De waarde ‘vrijheid’ komt nog wel eens in de knel. Dat gebeurt als ik de druk van deadlines voel.
Gaten dichtloop die een van mijn projectteamleden heeft laten vallen.
Me frustreer over een samenwerking die niet van de grond komt.
Of als het me allemaal te langzaam gaat.
Op zo’n moment maak ik vaak lange dagen. Ik werk dan in de avonden en soms in de weekenden. Ik ploeter en het voelt zwaar. Precies dat gevoel maakt dat ik regelmatig een bloedhekel aan mijn vak heb, er mee wil stoppen. Op zo’n moment vraag ik me altijd of ik niet gewoon wil vertrekken met de zeilboot.
Ik roep al jaren dat ik 3 maanden per jaar op zee wil varen.
Daar bouw ik naar toe.
En ik snap ook wel dat ik dat niet morgen voor elkaar heb.
Wat ik alleen over het hoofd zag, is dat ‘vrijheid’ niet alleen gaat over de lange termijn, maar ook over hoe ik het vandaag heb georganiseerd.
Korte termijn aanpassingen
Een blik op mijn agenda voor de komende weken liet me glashelder zien hoe de vlag erbij hing. Mijn werkweek was vol.
Overvol.
Ruimte voor mijzelf om te freewheelen was er niet. Laat staan dat er ruimte was om te onderzoeken of te creëren. Die vrijheid waar ik zo naar verlangde was ver te zoeken. Daar werd ik dus verdrietig en gefrustreerd van. Nogal wiedes dat ik hierdoor de neiging had om mijn vak aan de wilgen te hangen.
Stoppen met mijn werk als projectmanager was niet de oplossing. Meer vrijheid in mijn leven toelaten wel. Ik ben minder uur per week gaan werken aan projecten. Zo kreeg ik ruimte voor mijzelf. In die tijd schrijf ik, volg ik trainingen of doe ik gewoon waar ik zin in heb. Een kleine aanpassing gaf me mijn vrijheid terug. Mijn plezier in mijn werk keerde ook weer terug.
Dus als jij een haat-liefde verhouding met je project hebt, welk waarde komt er dan bij jou in de knel?
Recente reacties